فن‌بازار به‌معنای بازار فناوری، یعنی محلی برای مبادلات فناوری است. همانطور كه بازار مسكن محل مبادله مسكن است و بنگاه‌های معاملات مسكن واسطه‌های اطلاعاتی و حقوقی معامله مسكن هستند، در بازار فناوری نیز فن‌بازارها نقش واسطه‌ای برای رساندن اطلاعات فناوری به «عرضه‌كنندگان»، «متقاضیان»، «كارآفرینان» و «سرمایه‌گذاران» را دارند. درضمن به ارائه مشاوره در خصوص مراحل انتقال فناوری می‌پردازند. تولد فن‌بازارها به بیش از دو دهه قبل (اواخر دهه 70 میلادی) و كشورهای شرق آسیا بر می‌گردد. كشورهایی چون «ژاپن»، «چین» و «هنگ‌كنگ» كه خود تولیدكننده فناوری نبودند و بیشتر از استراتژی انتقال فناوری استفاده می‌كردند، برای سامان‌دهی جریان انتقال فناوری در كشورشان، اقدام به ایجاد ساختارهایی كردند كه بعدها به‌نام Technomarket یاTechnomart معروف شدند. ظرایف موجود در انتقال فناوری، لزوم ایجاد مكانیسم اطلاع‌رسانی صحیح، همچنین مشاوره ساختارمند و ایجاد بستری برای استانداردسازی مبادلات را بوجود آورد که این نقش توسط فن‌بازارها ایفا می‌شود. در اصل فن‌بازار در نقش یک واسطه‌ی حرفه‌ای در سطوح مختلف در کنار عرضه‌کنندگان (دانشگاه‌ها، پژوهش‌گاه‌ها و واحدهای تحقیق و توسعه‌ی صنایع) و متقاضیان فناوری (صنایع بزرگ، بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسط، سرمایه‌گذاران و حتی دانشگاه‌ها) خواهد بود. با این تعریف می‌توان گفت فن‌بازار در اصل یک بنگاه تخصصی معاملات فناوری است. در این بازار، فروشندگان فناوری فرصت می‌یابند تا ایده‌ها و فناوری‌های خود را به معرض نمایش گذاشته و برای آن‌ها اقدام به بازاریابی نمایند. از طرفی این امكان نیز وجود دارد كه متقاضیان فناوری نیز تقاضاهای خود را مطرح نموده و به این صورت قدرت انتخاب بالاتری در بین گزینه‌ها داشته باشد.
